طوری بیا که گونه هایم از پس پای گریه نلرزد.

سر به راه عطر انار و باغ بابونه باش.

به باز خوانی همان خاطره بر خشت و بوریا قناعت کن.

شنیده ام تمام  پل های پشت سر ستاره را در خواب خسته ترین مسافران خراب کرده اند

شما شاهد من باشید، تمام تقصیر ما عبور از پشته ی  پلی بود که نمیدانستیم آن سوی ساحلش دریا نیست!        

آن سوی ساحلش باد می آید و آدمی از آواز آدمی خبر به حیرت رویا نمی برد...!

                                                                                       "سید علی صالحی"